Kiezen tussen Hugo de Jonge en Wobke Hoekstra
Zou u op een politicus stemmen die almaar in het nieuws is vanwege zijn hippe schoenen? Of kiest u eerder voor iemand met een uitstraling van doe-maar-gewoon, dan doen we gek genoeg? Dat is in het kort samengevat de verkiezingsstrijd tussen de CDA-ministers Hugo de Jonge van Volksgezondheid en Wopke Hoekstra van Financiën om het leiderschap binnen het CDA die deze zomer zal losbarsten. Als mediatrainer voorspel ik dat Hoekstra deze strijd glansrijk gaat winnen.
Wat is dat toch allemaal voor een wijverig gedoe. Een mannelijke minister met een zwak voor schoenen? Schoenen verzamelen en op opvallende schoenen rondlopen is toch iets typisch vrouwelijks. Zoiets hoort bij Imelda Marcos als u nog weet wie dat was? Zij hield er in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw als vrouw van een Filippijnse dictator een legendarische hoeveelheid schoenen op na.
Hugo de Jonge en zijn verkeerde hippe schoentjes
Los van Imelda Marcos ken ik in mijn eigen kennissenkring wel meer vrouwen die schoenen verzamelen, zoals een van onze nieuwe buurvrouwen. Misschien ben ik wel hopeloos ouderwets, maar in mijn beleving verzamelt een echte vent geen hippe schoentjes en loopt hij zeker niet de hele dag in blits schoeisel rond.
Daarom vermoed ik dat de strijd om het leiderschap bij het CDA voor Hugo de Jonge nog geen gelopen race is en dat komt vooral door zijn ‘verkeerde’ schoenen.
Nu presenteert De Jonge op tv vrij losjes zo op het eerste gezicht. Maar als je beter kijkt dan is het vaak net allemaal iets teveel ingestudeerd. Zijn oogopslag is dikwijls wat onrustig en zijn mimiek net iets te expliciet. Dat verraadt mogelijk een stukje onzekerheid. Misschien toch wat ietsje teveel bezig met de vorm en wat te weinig met de inhoud?
Corona-persconferentie
Maar ook inhoudelijk kan het allemaal wel wat beter. Krijgt De Jonge een vraag tijdens bijvoorbeeld een van de vele corona-persconferenties dan verzandt hij dikwijls eerst in gedetailleerde argumenten die vaak naast te kwestie zijn alvorens er überhaupt een antwoord komt.
Zelfs ministers weten niet alles. Daarom zeg ik tijdens mediatraining altijd: weet je op een complexe vraag het antwoord (nog) niet dan mag je dat gerust gewoon zeggen. Er is niks mis mee om te antwoorden: ik weet het niet, maar ik zoek het voor u op en ik kom er asap op terug.
Doe maar gewoon, dan doen we gek genoeg
Nee, ik zet in op Wopke Hoekstra bij de komende CDA-verkiezing. Ook al is zijn stijl wat hoekig en afstandelijk. Hij komt zelfzeker over en straalt kennis van zaken uit. Zeker in tijden zoals nu waar het economisch tegenzit, heeft de kiezer vooral voorkeur voor mensen die uitstralen: doe maar gewoon, dan doen we gek genoeg. Iemand die goed op de huishoudportemonnee past. Kandidaten met hippe schoentjes die bovendien ook nog naar de zonnebank gaan, net als Donald Trump trouwens, geef ik in het nuchtere Nederland weinig kans…
Naschrift:
Net na het verschijnen van dit blog werd bekend dat Wopke Hoekstra, geheel tegen de verwachting in, niet deel ging nemen aan de verkiezingsstrijd om partijleider te worden van het CDA. De verwachting was toen dat de strijd zich zou gaan afspelen tussen Hugo de Jonge en Mona Keijzer. Totdat Pieter Omtzigt zich geheel onverwachts in de strijd wierp. Het werd een nek aan nek race, zoals we intussen weten met Hugo de Jonge als nipte winnaar. Persoonlijk ben ik van mening dat als De Jonge zich wat minder als een kerstboom had opgetuigd, zijn overwinning groter zou zijn geweest…
Over de auteur
Evert van Wijk woonde en werkte de voorbije 30 jaar afwisselend in Vlaanderen en Nederland. Hij is crisiscommunicatieadviseur, mediatrainer en auteur van verschillende boeken over mediatraining en debattechniek (http://nlmediatra-ntola.savviihq.com ). Ook schrijft hij boeken over cultuurverschillen tussen België en Nederland (https://cultuurverschillenbelgienederland.nl )
ik vrees dat je gelijk hebt en dat Hoekstra, het vleesgeworden cliché van de vrekkige Hollandse calvinist (hoewel: hij zou lid zijn van een remonstrants kerkgenootschap), het zal halen.
Dit is een blog om aandacht te vestigen op de schrijver. Die schoenen doen er niet toe. Beter dat dan een saaie grijze cda ‘ers.
Waarom zo zurig reageren Paul? Ik stel samengevat dat in moeilijke economische tijden de Nederlander liever kiest voor de vakpoliticus die op de kleintjes let en niet gaat voor iemand met vooral veel oog voor de buitenkant (zonnebank) en hippe schoentjes. Maar ik geef mijn mening graag voor een betere prijs, dus je mag gerust ook inhoudelijk reageren waarom jij dat anders ziet…
Het valt te betwijfelen of kleding/schoenen smaak een causaal verband heeft met competenties qua leiderschap. Dus hiermee valt ook te betwijfelen of het artikel voldoende inhoudelijk is. Het is ook niet sterk om bij een kritische noot meteen te “verdedigen” dat het een zure reactie is. Door een afbeelding van clown schoenen te plaatsen en de woorden “hippe schoentjes” te kiezen en de tekst “wijverig gedoe” te plaatsen heeft het alle schijn van neerbuigende stemmingmakerij en juist niet op basis van inhoud.
De uitkomst van de verkiezing is een bevestiging dat het publiek prima het verschil kan zien tussen leiderschap competentie en de smaak van kleding/schoenen. De stellige bewering van de kop is uiteindelijk ook onjuist gebleken. Dit bevestigd een inschattingsfout van de auteur. In het naschrift wordt aangegeven dat de voorspelling van de auteur niet is uitgekomen en als verklaring is opgegeven dat er een wisseling van personen is geweest in plaats van een inschattingsfout van de auteur. Persoonlijk had ik het sterker gevonden als toegegeven was dat de voorspelling onjuist was in plaats van het afschuiven op de wisseling van personen.
In het begin van het artikel wordt de keuze gesteld dat er gekozen kan worden voor iemand met hippe schoen en of iemand van het kaliber “doe maar gewoon”. Dit is framing omdat de keuze niet te vereenvoudigen is tot de twee mogelijkheden. Iemand met hippe schoenen kan prima van de “oude stempel” of behoudend zijn.
Tegen de bewering in lees ik in het artikel niet terug dat de Nederlander liever kiest voor inhoud dan voor een hippe buitenkant. Ik lees in het artikel voornamelijk stemmingmakerij dat op emotie gebaseerd is in plaats van de gepretendeerde inhoud. Maar misschien komt dit omdat ik weinig aansluiting heb met de vorm zoals debattechnieken en mediatrainingen, maar meer met de inhoud. Iemand die volgens het boekje staat te presenteren en de beste debater is, maar niets presteert, is naar mijn idee zinloos. Ik geloof in gehaalde doelen en resultaten en niet in tijd vullend geklets.
En als het om keuze van een leider gaat, is het verstandig om te kijken waar de persoon voor staat en daar op te stemmen. En stem niet op een getraind gepolijst iemand die vooral verteld wat de mensen willen horen.
Gelukkig lijkt “de massa” met verstand te kiezen op basis van competentie en de keuze van schoenen tot borrelpraat te rekenen.
Naschrift: Ik zie het artikel niet als reclame voor de auteur. De inschatting is onjuist gebleken en het gaat over de vorm en niet de inhoud. Hiermee heeft het alle schijn van dat een mediatraining goed is om de aandacht af te leiden van de inhoud. En als een mediatraining samengevat kan worden tot neerbuigende stemmingmakerij, sla ik in ieder geval over.
@ J: ik weet niet wat u te verbergen heeft, maar ik reageer nooit inhoudelijk op anonieme reacties. Als u bereid bent met open vizier het debat aan te gaan dan geef ik u graag alsnog een repliek.
mvg
Evert
Ondertussen is Hugo de Jonge blijkbaar de enige kandidaat…
Het moet opvallen. Men wil op die manier een nieuwe koers in slaan door het een minder stoffig gezicht te geven.
Ze willen van dat stoffige oubollige theemutsen grijze muizen imago af met deze flamboyante schoenen een andere koers moet wekken in te slaan. Extravagante indruk maken en een nieuwe weg in slaan.
Ze willen van dat stoffige oubollige theemutsen imago af. Dit moet de indruk wekken dat ze een nieuwe koers inslaan met die flamboyante schoenen. Het moet toch iets jongs lijken. .