Moet ik tijdens een crisis altijd meewerken aan een interview?

Moet ik tijdens een crisis altijd meewerken aan een interview?

Moet ik tijdens een crisis interview-verzoek van de media altijd toestaan? Die vraag krijg ik vaak gesteld tijdens mediatraining. Het antwoord is NEE!
Er zijn heel veel gevallen te bedenken waarin je beter afziet van een interview. Maar dat is NIET hetzelfde als zeggen GEEN COMMENTAAR. Vaak ook kun je volstaan met een schriftelijke reactie al zullen journalisten daar ook niet altijd even blij mee zijn. Maar dat laatste zou op momenten van crises eigenlijk nog uw minste zorg moeten zijn…

Situaties waarin je beter een low profile aanneemt, zijn bijvoorbeeld onderwerpen die niet alleen uw bedrijf, maar ook de hele bedrijfstak aangaan. Met ontdekt bijvoorbeeld dat een bepaalde stof kankerverwekkend is, maar u bent een van de vele bedrijven die deze stof produceert. Als u dan het voortouw in de media gaat nemen dan zullen uw collega-bedrijven daar heel blij mee zijn. U haalt dan namelijk ook voor hen de kastanjes uit het vuur als u ’s-avonds in Nieuwsuur daarover geroosterd wordt.

 

Het gaat om UW imagobelangen

Een andere situatie is als aan je uitspraken zware juridische consequenties verbonden kunnen worden. Dan is het zaak dat ieder woordje zorgvuldig op een gouden weegschaal gewikt en gewogen wordt. In die gevallen maak je dan beter een persstatement die zorgvuldig juridisch is gecheckt in plaats van mee te werken aan een interview. Journalisten zullen dat niet altijd even leuk vinden. Ze willen een ’talking head’ op tv. Maar het is niet omdat zij een talking head willen dat u die beschikbaar moet stellen? Het gaat in die gevallen om UW imagobelangen en dan is het jammer maar helaas voor de journalist…

De Schuldvraag wordt bijna altijd gesteld

Ook bij complexe situaties waar nog niet helemaal duidelijk is bij wie de schuldvraag ligt, is het beter om niet op camera te reageren. Want die schuldvraag, wordt zeker in het calvinistische Nederland altijd gesteld. Denk bijvoorbeeld aan in China geproduceerde medicijnen die daar mogelijk vervuild zijn met kankerverwekkende stoffen. Wie had dit moeten controleren? Wie is verantwoordelijk? Welke maatregelen moeten worden genomen en door wie? Terwijl het Chinese bedrijf de kaken stevig op elkaar houdt, moet je ook hier uitkijken dat je de issue niet naar je toetrekt.

Moet je dan Geen Commentaar roepen?

Maar moet je dan roepen dat je geen commentaar geeft? Nee, natuurlijk niet! Maar je kunt vaak wel al heel goed wegkomen door je te beperken tot een korte schriftelijke verklaring. Hierin leg je uit dat je de situatie heel serieus neemt, dat je een diepgaand onderzoek gaat instellen en dat je met nadere informatie komt, zodra je dit onderzoek hebt afgerond.

Over de auteur

Evert van Wijk woonde en werkte de voorbije 30 jaar afwisselend in Vlaanderen en Nederland. Hij is crisiscommunicatieadviseur,  mediatrainer en auteur van verschillende boeken over mediatraining en debattechniek (http://nlmediatra-ntola.savviihq.com ). Ook schrijft hij boeken over cultuurverschillen tussen België en Nederland (https://cultuurverschillenbelgienederland.nl )

Verliezen mainstream media hun geloofwaardigheid en graven ze eigen graf?

Mainstream media verliezen geloofwaardigheid

Hoe zit het met u als u de krant leest of naar een actualiteitenprogramma kijkt?
Wilt u dan zo objectief mogelijke informatie? Of wilt u een mening opgedrongen krijgen? Steeds meer krijg ik het gevoel dat het laatste het geval is. Als de mainstream media niet snel weer gewoon zo objectief mogelijke journalistiek gaan bedrijven, graven ze hun eigen graf.

Het zit de journalisten van de mainstream media niet mee.

Als Geert Wilders of Donald Trump iets in de media willen brengen, sturen ze een tweet of plaatsen zij een bericht of videoblog op hun Facebookpagina en hoppa het is nieuws. Intussen hebben de journalisten van de mainstream media het nakijken en dat wringt. Hun (machts)rol als gatekeeper zijn ze kwijt en voor veel journalisten is dat nog behoorlijk wennen. Of sterker nog: veel journalisten kunnen dat gewoonweg (nog) niet verkroppen.

Journalisten maken vaak deel uit van de linkse elite

Het is geen geheim dat de meeste journalisten links zijn. Ze framen rechts vaak als bekrompen, egoïstisch en een gebrek aan veranderingsgezindheid. De linkse elite waar veel linkse journalisten ook deel van denken uit te maken, weet wel wat goed is voor het rechtse klootjesvolk dat alleen maar verstand van voetbal heeft.

Maar wat linkse journalisten en media zich onvoldoende realiseren is dat de gemiddelde nieuwsconsument op een gebalanceerde manier geïnformeerd wenst te worden. Hij zit niet te wachten op het gespin van journalisten die denken dat de kritische nieuwsconsument niet voor zichzelf kan denken. Hij doorziet dat. Als dan op de koop toe Hillary Clinton het moet afleggen tegen de rechtse Trump dan zijn die linkse journalisten helemaal het Noorden kwijt. Gevoed door boosheid, krijgen zij een rode waas voor de ogen en alles wat uit de rechtse hoek komt wordt verder gemarginaliseerd. Intussen hebben ze niet in de gaten dat ze met hun stokpaardjes hun nieuwsconsumenten nog verder van hun vervreemden.  Zo graven zij hun eigen graf.

Wie gelooft die traditionele mainstream media nog?

Het wordt dus tijd dat de mainstream media die zich serieus nemen dit onder ogen gaan zien.

Doen ze dat niet dan moeten ze straks niet raar opkijken dat de kritische nieuwsconsument gaat denken: wie gelooft die traditionele mainstream media nog? Alleen door te streven naar meer objectiviteit kunnen ze (nog) voorkomen dat hun lezers/kijkers/luisteraars verder afhaken.