Is Coronavirus lastig voor Coronabier van AB Inbev?
Hoe reageer je als de media je bellen met de vraag of het Coronavirus van invloed is op de verkoop van Coronabier? Die vraag kreeg de brouwerij AB Inbev uit het Belgische Leuven voorgelegd die dit succesvolle biermerk in haar portefeuille heeft.
‘Er is geen enkel verband tussen het virus en het bier’, zei AB-Inbev-woordvoerder Laure Stuyck. ‘We kunnen geen commentaar geven op de impact op onze verkoop,’ zei ze ook nog. Ze deed duidelijk haar best om de zaak zo klein mogelijk te houden en dat was ook naar mijn overtuiging vanuit communicatieoogpunt de juiste keuze. Want als je in deze vlek gaat wrijven dan wordt die alleen maar groter. Toch vond ik haar reactie wat te defensief. Ze had er meer uit kunnen halen door vanuit de Coronabierdrinker te reageren.
Van inside-out, naar outside-in…
Doordat ze zei dat er geen enkel verband is tussen het virus en Coronabier, was haar reactie nogal inside-out. Ze vertrok met andere woorden vanuit de belangen van het bedrijf, terwijl ze beter vanuit de belevingswereld van de consument was vertrokken, in dit geval de Coronabierdrinker. Zo had ze bijvoorbeeld kunnen zeggen: “onze Coronabierdrinkers kennen en waarderen niet alleen de bijzondere smaak van ons Coronabier,maar ze zijn slim genoeg om te beseffen dat het virus niks te maken heeft met hun zo geliefde biermerk”. Een outside-in-reactie dus.” Hiermee had ze bovendien een extra pluim op de hoed gezet van de Coronabierdrinkers. Want die heeft naast een goede smaak ook nog een behoorlijke dosis gezond verstand!
Zucht, weer eentje die veiligheid hoog in het vaandel heeft…
Outside-in denken in plaats van inside-out is ook in andere situaties sowieso een sterke manier om je punt te maken. Stel je eens de volgende situatie voor: er is een incident op je bedrijf waarbij diverse slachtoffers te betreuren zijn. Te vaak zie ik dan tijdens mediatraining of op het tv-journaal dat de woordvoerder keurig begint met het betuigen van het leedwezen naar de slachtoffers toe. Zo staat het immers in elk crisiscommunicatiehandboek keurig omschreven. Maar eigenlijk zouden woordvoerders dan juist wat minder op de automatische piloot moeten gaan. Want ik zou ze niet allemaal de kost willen geven die vervolgens verklaren dat ondanks alles hun bedrijf de veiligheid hoog in het vaandel draagt. Als er s’-avonds in het journaal dan ook nog beelden achter zo’n statement geplakt worden van bloederige slachtoffers die onder het geloei van sirenes in ziekenwagens worden afgevoerd, dan zou ik zeggen: wie gelooft zo’n woordvoerder nog?
Draai de veiligheidsplaat niet nog grijzer
Zeg eerder iets in de trant van dat mensen die ’s-morgens bij je bedrijf komen werken, ’s-avonds gewoon gezond en wel weer naar huis moeten kunnen teruggaan. Dat je je ongelooflijk rottig voelt omdat dit vandaag niet gebeurd is. Dat je tot op het bot gaat uitzoeken waarom dit heeft kunnen gebeuren. En dat je alles zult ondernemen om dit nooit meer te laten gebeuren. In plaats van de gebruikelijke plaat nog grijzer te draaien door de verklaren dat je veiligheid hoog in het vaandel hebt, geef je zo op een outside-in-manier op een veel empathischer wijze inhoud aan je veiligheidsboodschap.
Naschrift:
13 maart 2020- Toen ik dit blog medio februari 2020 schreef, stonden de beurzen nog bijna 40 % hoger en leek het Corona-virus nog een redelijk goed te managen bedreiging, zelfs in Italië. Nu het virus zich echt tot een wereldwijde pandemie heeft ontwikkeld en het momenteel wereldwijd dood en verderf zaait, denk ik persoonlijk dat het merk #Coronabier dusdanig ‘besmet’ is dat het nooit meer goed zal komen.
Over de auteur