Een jaar of 5 geleden maakte ik het tijdens een mediatraining voor het eerst mee: iemand die spontaan een D66-tertje deed, ofwel deed alsof hij druk aan het bellen was toen hij door mij als mediatrainer en een cameraman werd besprongen. Goed gevonden zei ik.
Het is inderdaad zo dat mensen geneigd zijn om de telefoon bijna altijd voorrang te geven, ook als je druk in gesprek met iemand bent.
Eigenlijk wist ik dat als kind al. Als mijn moeder me om boodschappen stuurde en ik mijn bestelling bij de bakker of de slager aangereikt kreeg, had de telefoon altijd voorrang. Zelfs als je net aan het afrekenen was.
Op zich is de truc met de telefoon daarom niet zo slecht. Toen die ‘slimme Henkie’ dat 5 jaar bij mij als mediatrainer voor het eerst deed, liet ik me aanvankelijk ook op het verkeerde been zetten.
Maar als je zo’n truc te pas en te onpas uithaalt en ook nog eens massaal toepast dan komt er snel sleet op. Doe het dus niet voortdurend en zeker niet als groep, omdat de mediacoach van D66  dat net aan iedereen geadviseerd zou hebben. En zeker niet als deze truc zou moeten dienen om de Me Too crisis binnen die partij onder het kleed te helpen schuiven. Het resultaat was dat D66, ook als het ging om de uitvoering van hun crisiscommunicatie, dubbel voorwerp werd van nationale spot.
Goed omgaan met een ambush-interview hoeft echt niet moeilijk te zijn. Als je op straat of in de wandelgangen overvallen wordt door een journalist met of zonder camera en je hebt om diverse redenen nog niks te vertellen, ga dan als volgt te werk:
  • stop met lopen en neem de vraag in ontvangst
  • begin vervolgens rustig verder te lopen en zeg tegen de journalist dat je over de kwestie niks kan zeggen.  Vaak kan je daar een reden voor geven en geef die dan ook. Redenen kunnen zijn, ik ben niet de juiste persoon omdat:
    • ik geen expert op dit gebied ben
    • ik ben niet bevoegd,
    • ik heb daarover geen verdere informatie beschikbaar
    • we houden daarover straks een persconferentie en dan zullen al uw vragen worden beantwoord,
    • Enzovoorts
  • Intussen blijf je gewoon verder lopen naar je auto, de deur van de vergaderzaal of de lift. En…, je blijft vooral vriendelijk!
Natuurlijk blijft de journalist aandringen zolang je niet buiten gezichts- en gehoorsafstand bent. Loop echter gedecideerd door ( niet rennen, want dat lijkt op vluchtgedrag) en leg uit dat je de journalist graag zou willen verder helpen, dat je begrijpt dat hij ook zijn werk moet doen, maar dat hij als journalis ook moet begrijpen dat jij om de zojuist gegeven reden(en) verder niks kan toevoegen. Pas als de deur van de lift, je auto of vergaderzaal achter je gesloten is, ben je veilig.
Mochten de beelden van zo’n overval toch uitgezonden worden, wat qua nieuwswaarde zeer onwaarschijnlijk is,  dan kom je in ieder geval nog vriendelijk over in plaats van die geen commentaar roepende oud-burgemeester in dit filmpje die bovendien de journalisten ook nog eens denkt te moeten schofferen…